Back to work

Na een lang weekend van rust en ontspanning in natuurparken was het vandaag weer tijd om aan het werk te gaan. Misschien maar goed ook wat dat is natuurlijk de voornaamste reden waarom we hier gekomen zijn…. Alhoewel…. ;-)!

Tijdens het ontbijt werd het programma gemaakt om de dag door te komen. Met name Tielke had weer meer dan genoeg spullen te verdelen en dit keer zou zij niet alleen onderweg zijn maar vergezeld worden door anderen van de groep. Tevens zou er een bezoek gebracht gaan worden aan Upendo, dat door Jambo Hakuna Matata in 2009 is gebouwd.

De dag begon voor mij echter met een bezoek aan de bouwplaats met Guus en Rachel. Guus had enkele zaken af te handelen en voor mij was het een goed moment om foto’s te maken en beeld te krijgen voor een update (Willy opletten!). De bouw vordert goed, zeker gezien het feit dat er ‘maar’ een man of acht aan het werk zijn. De grond tussen de fundering is helemaal uitgegraven en volgegooid met ‘herricoats’. Dat zijn stenen die dienen als ondergrond voor de betonnen werkvloer (en dus ook de uiteindelijk vloer). Met de stenen alleen zijn ze er echter niet, de complete bovenlaag wordt met hamers klein geslagen tot grind. Vandaag waren ze begonnen met het kleinslaan en vanaf morgen wordt ook het beton gestort. Als dat allemaal eenmaal gebeurd is zal het voor het oog snel gaan vanwege het metselen van de muren. Al met al schiet het werk op de bouw dus goed op! Willy, u vraagt, wij draaien ;-)!

Niet alleen op de bouw schiet het goed op, ook op de school hebben we nu een goed team van vaklui aan het werk (voor Afrikaanse begrippen dan). 1 douche en WC-ruimte hoeven alleen nog de vloer betegeld te hebben en het plafond geschilderd te krijgen. Dit is werk van een dag of twee, drie dus dan is een complete unit in orde. Aangezien de school over 2 weken zal beginnen is dit een mooie vooruitgang!

In de tussentijd hebben alle anderen alle gesponsorde goederen uitgezocht en verdeeld voor de verschillende instellingen waar de spullen uitgedeeld worden. Hiervoor had Tielke met Guus een overzicht gemaakt voor de verschillende projecten waaruit duidelijk werd wat iedereen nodig had.

Toen Guus, Rachel en ik terugkwamen werd na een kop koffie direct in de auto gestapt om verschillende projecten samen te bezoeken en spullen af te geven. Zo werd een school bezocht waar de stichting een lokaal heeft opgeknapt voor gehandicapte kinderen op te voeden. Hier kreeg de hele groep een rondleiding over het project van de nieuwe directrice die er zeer dankbaar voor was.

Na de school was het tijd om Upendo te bezoeken. Voor het merendeel van de groep is Upendo meer dan bekend omdat het huidig weeshuis is gebouwd door de stichting met hulp van o.a. de mensen die nu weer in Kenia zijn. Eenmaal binnen viel de mond van iedereen voor de zoveelste keer open; het weeshuis is werkelijk ontzettend mooi geworden. Groot, ruim en luxe zijn de sleutelwoorden. Tijdens een gesprek met de Nederlandse stagiaire Dorien werd meer duidelijk over de manier van werken van Upendo en hoe de kinderen in praktijk werden beziggehouden. Discipline is er zeer zeker aanwezig en duidelijk merkbaar. Voor een groep van 36 kinderen zal dat ook zeker belangrijk zijn om controle te houden. Na het voeren van apen gisteren was Jan vandaag in een andere bui; met 5 kinderen om hen heen straalde hij!

Na het bezoek aan Upendo was het tijd om te gaan lunchen en het programma van de middag te bespreken. Jan zou zich gaan bezighouden met het plaatsen van sloten op de deuren van de kamers van Tielke en Rachel, de dames zouden gezamenlijk naar de verschillende projecten van Tielke gaan en Guus, Frans, Rachel en ik zouden inkopen gaan doen.

Bij terugkomst had Jan een slot bijna gemaakt, hadden Guus, Rachel, Frans en ik enkele schakelaars, kabel, handschoenen, leer en schuim gehaald (vreemde combinatie; don’t ask) en zaten de dames vol verhalen. Omdat al de hele dag de stroom was uitgevallen heb ik helaas weinig kunnen meekrijgen; ik was bezig om noodverlichting aan te leggen via een aggregaat. Echter de verhalen die ik meekreeg waren zwaar…. Alle dames waren geraakt door wat zij hadden gezien in de ‘darm van Afrika’, de sloppenwijken dus. Schrijnende gevallen van kinderen met vergroeiingen, kinderen met psychische stoornissen, te veel om op te noemen. Helaas is Afrika niet alleen een land met mooie natuur en prachtige dingen, de taferelen in de sloppenwijken horen helaas ook bij het verhaal van de dag.

Na een kort telefoontje waarin voor 2000 shilling gevraagd werd de stroom weer terug te krijgen, kregen wij (nadat Guus instemde met 1500 shilling, 15 euro) binnen 2 minuten weer stroom. Ergens krijg je dan het gevoel dat er een spelletje wordt gespeeld. Tevens bleek er een kabel verkeerd om te zitten aan de aansluiting van het net; morgen gaat er een hartig woordje met het ministerie gesproken worden!

Na het avondeten (groentesoep, aardappel met kool en vis, toetje van ijs, banaan en ananas), waarbij ik later aanschoof omdat ik eindelijk de boiler volgens Europese standaard heb kunnen aansluiten, kon de groep zich gezellig bij de open haard zetten om te ontspannen. Hopelijk zijn de problemen met de ‘elektrocuterende douche’ morgen hopelijk verholpen als en de aansluiting op het net veranderd is, en de aardklem grondig geïnspecteerd is.

Voor sommige was de dag nog niet helemaal afgelopen; zoals enkelen misschien nog weten zouden Rachel en ik morgen gaan koken. Het gerecht was al duidelijk kip-sate! Echter, omdat we allebei niet bepaald chef-koks zijn, moesten we op zoek naar een gerecht. Terwijl we samen buiten van alles zaten te bespreken (niet alleen eten ;-)) sloop Guus naar ons toe en maakte een foto die ik nog niet heb mogen bewonderen. Ach ja, een beetje plezier moet toch kunnen?

Boodschappenlijstje voor morgen is gemaakt, Maria komt binnen lopen met een eigen gebakken brood en de planning is ook redelijk bekend. Morgen is weer een dag! Jambo!