The real Africa?

Hemel op aarde; daarmee eindigde ik het vorig verslag. Helaas heeft het even moeten duren voor ik weer een verslag kon maken. De laptop moest opgeladen worden en er was wederom een stroomstoring in Nyeri. Geduld is een schone zaak ;-)!

We waren gebleven in Lake Boringo in de bar aan het water. Net nadat ik het verslag online had gezet kwam de groep terug met mooie verhalen. De foto’s waren de getuigen; Guus heeft de aanval van een arend (of iets dergelijks) op een vis in het water haarscherp vastgelegd. Met een mooie duikvlucht plukte de vogel de vis op. Vlak naast de boot heeft een krokodil gezwommen van 1,5 meter en meer van die verhalen. Iedereen had zich dus geamuseerd!

Na een heerlijke nacht in het hotel (met kapotte afvoeren, kapotte kranen en muggen in de klamboe maar toch echt heerlijk!) kwam de morgen. Nu had ik gedacht (en dus ook geschreven) dat de rust aan het water de vorige avond hemel op aarde was; de ochtend was zo mogelijk nog mooier! Een mooie zonsopgang boven het water met een kamer met uitzicht op datzelfde water. En om je heen een heerlijke rust. Lake Boringo is een aanrader voor iedereen!

Na een goed (Engels) ontbijt was het tijd om weer in de safari-bus van Stanley te stappen op weg terug naar Nyeri. Waar de dag ervoor hard gereden moest worden om de lunch te halen, kon vandaag iets rustiger gereden. Voor mij was het echter niet rustig genoeg; mijn lichaam had al genoeg ‘African masage’ gekregen dus ik verwisselde van plek met Guus.

Thuis aangekomen bleken we nog steeds in Afrika te zitten; tijdens het wachten op het eten (Rachel en Rose waren aan het koken) knipperde de lampen even waarna het donker was. Gelukkig hadden Frans, Guus en ik nog snel met enkele bouwfittingen een noodverlichting via de aggregaat aangelegd; de rest van de avond konden we naast het haardvuur, ook genieten van de noodverlichting. De avond werd afgesloten met gezellig bij elkaar zitten terwijl Mama Mia, Rachel leerde borduren. Trots was Rachel wel op het resultaat dat zij mij dan ook graag liet zien (onder gejoel van de anderen; jalozie?).

Terwijl iedereen in het donker zijn bedje opzocht stond ik nog even met Gerda te praten tot ik iets zag fladderen. Het bleek een vleermuis te zijn die zich op de kamer bij Gerda had verstopt. Na een schreeuw van Gerda besloot ik de deur te sluiten en Guus te waarschuwen. Het leidde tot de confrontatie vleermuis vs Guus. Gewapend met een handdoek waagde Guus zich in de strijd. De vleermuis ‘vloog/vocht’ terug maar na een zacht geplaatste zweepslap van de rechterarm lag de vleermuis stuiptrekkend op de grond. Na een nog zachtere trap tegen het diertje vloog het met een mooie boog naar buiten waar het vanmorgen nog lag, ditmaal zonder stuiptrekken. Guus 1, vleermuis 0.

Vanmorgen was er nog steeds geen stroom; de Kenya Lighting and Power Co. zou vroeg in de morgen de aansluiting op de straat vervangen (hier is alles nog bovengronds zoals in België). Net op tijd was ik er bij om te zien hoe de lokale elektroboeren de kabels (die nog onder spanning stonden) aanstripten met een manchete en vervolgens vastmaakten aan het nieuwe kastje. Veilig werken is hier in ieder geval anders dan bij ons thuis.

De dames waren in de tussentijd op school bezig met de laatste stukken te voegen, Guus en Rachel waren weer verschillende inkopen doen, Jan was bezig naaimachines in orde te maken en Frans is de WC en badkamer van Rachel opnieuw aan het betegelen. Het lukt alleen Afrikanen om witte en blauwe tegels door elkaar te gebruiken.

De dag is intussen alweer aan het avondeten. Vanmiddag heeft Frans de badkamer verder afgemaakt; zijn Jan, Annet en Mia een rolstoel gaan wegbrengen, hebben Gerda, Maria en Rose boodschappen gedaan en heb ik samen met Joseph (de ‘servant’ van Guus, oftewel huisopzichter) de camera’s afgemaakt. The Habets Mansion is nu volledig beveiligd, ook als wij donderdagmorgen vertrekken.

Vandaag dus een korte update van twee dagen werken en ontspannen. Tsja, het kan nu eenmaal niet altijd feest zijn tijdens de update. Afrika laat zich wel van een mooie (en pure) kant zien de laatste dagen. Morgen gaan we verder met de laatste puntjes op de i; 6 days and counting! Jambo!